आमचा खो - खो चा सामना मराठी निबंध
शाळेतील इतर विदयार्थ्यांपेक्षा आपण वेगळे दिसावे , असाच पोशाख त्या वेळी केलेला असतो . शिपाई बनलेल्या विदयार्थ्यांना शाळेची घंटा वाजवण्याचे तर अप्रूप वाटते . अध्यापनाचे काम करताना नकळत आपल्या आवडत्या शिक्षकांचे अनुकरण केले जाते . शिक्षकांनाही ते पाहताना मजा वाटते . मग हे विद्यार्थि - शिक्षकांच्या शाळेतील वर्ग नेहमीपेक्षा लवकर सुटतात आणि आम्ही सर्व विदयार्थी व शिक्षक शाळेच्या सभागृहात जमतो . तेथे आजचे विद्यार्थि - शिक्षक आपला शिकवतानाचा अनुभव सांगतात . त्यानंतर शिक्षकाची भूमिका उत्तमरीत्या पार पाडलेल्या विदयार्थ्यांचा सत्कार होतो . तसेच , आमच्या शिक्षकांचा सत्कार केला जातो . त्यांच्यातून आदर्श शिक्षकाची निवड केली जाते व त्यांचाही विशेष गौरव केला जातो .
दरवर्षी ५ सप्टेंबरला राष्ट्रपतींकडून आदर्श शिक्षकांची नावे जाहीर होतात व त्यांचा सत्कार होतो . असाच सत्कार राज्याराज्यांतून व नगरानगरांतून केला जातो . शिक्षक देशासाठी , राज्यासाठी , गावासाठी जे महान कार्य करतात , त्याबाबत कृतज्ञता व्यक्त करण्याचा हा दिवस आहे . सर्वजण मनोमन ' गुरुः साक्षात् परब्रह्म तस्मै श्रीगुरवे नमः ' असे म्हणत या सोहळ्यात सहभागी होतात . आपल्याकडे फार पूर्वीपासून गुरुपौर्णिमेला गुरूंविषयी कृतज्ञता व्यक्त करण्याची परंपरा आहे . ५ सप्टेंबरला आपण हीच प्राचीन परंपरा पुढे नेत असतो .
चार मिनिटे मैदानात टिकून होतो . प्रतिस्पर्ध्याची दमछाक केली . त्यांना आमचे पुरेसे गडी बाद करता येईनात . त्यांना जिंकण्यासाठी आणखी दोन गुण हवे होते . पण मी मैदान जिद्दीने लढवले . अखेरीस वेळ संपल्याची पंचांची शिट्टी वाजली . आम्हीच जिंकलो होतो . आमच्या वर्गाने एकच जल्लोश केला . मला अक्षरशः उचलूनच घेतले . खरेच , माझ्या आयुष्यातील हा अविस्मरणीय क्षण आहे .
Tags:
मराठी निबंध लेखन