मी वाचवतोय कविता 9वी मराठी

हाकेतून हद्दपार होतेय आई

हंबरायच्या थांबल्यायत गोठ्यातल्या गाई

हरवत चाललाय किराणा आणि भुसार

सुपर मार्केटच्या झगमगाटात झरझर

लोहाराचा भाता आणि कुंभाराचा आवा

निघून चाललाय गावगाड्यासोबत मुकाट

कल्हईची झिलई विस्तवासोबत निघून गेली

मागच्या धगीवर रटरटणारी आमटी

राखेसहित दुरावत गेली गॅसच्या शेगडीवर

बोलाचालीतून निघून चाललीय माझ्या आईची बोली

सुटीत आता खेळत नाहीत मुलं

विटीदांडू आणि लगोऱ्या

थांबून गेलाय त्यांचा दंगा,

आट्यापाट्या आणि पिंगा

परकऱ्या मुली खेळत नाहीत आता

आधीचे मातीतले खेळ

पोरं आता दंग असतात दूरदर्शनच्या चॅनेलवर

बघत क्रिकेटची मॅच

लिहिते हात आता राहिले नाहीत लिहिते

शब्द बापुडे केवळ वारा

तसे विरून जातायत

मी वाचवतोय माझी कविता

आणि माझी आई

आणि माझी बोली

आणि माझी भूमी

सतीश काळसेकर (१९४३) :

प्रसिद्ध कवी. ‘इंद्रियोपनिषद’, ‘साक्षात’, ‘विलंबित’ हे कवितासंग्रह; ‘कविता लेनिनसाठी’ या लेनिनवरच्या जगभरातील कवितांच्या अनुवादांच्या संग्रहाचे संपादन. ‘तात्पर्य’, ‘मागोवा’,
‘लोकवाङ्मय’ या नियतकालिकांच्या संपादनात सहभाग. वेगाने बदलत जाणाऱ्या समाजाचे वास्तव चित्र प्रस्तुत कवितेतून कवीने रेखाटले आहे.
कवी त्यांच्या स्वतंत्र अस्तित्वाच्या गोष्टी वाचवू इच्छितात. महानगरी जीवनातील अस्तित्वाच्या अवकळेचे, भोवतालच्या सामाजिक स्थितींचे चित्रण काळसेकर यांच्या कवितेत आहे. प्रस्‍तुत कविता साधना दिवाळी अंक २००५ या मासिकातून घेतली आहे.